Walter Bruce Willis (ur. 19 marca 1955 w Idar-Oberstein w Niemczech) to legenda kina akcji i komedii, najbardziej znana z roli Johna McClane’a w kultowej serii Die Hard. Urodzony jako syn żołnierza amerykańskiego i Niemki, spędził dzieciństwo w New Jersey, gdzie jako nastolatek doświadczył jąkania – które z czasem przekształciło się w atut sceniczną pewność siebie.
Kariera, która stała się częścią popkultury FILMY
Rozpoznawalność Bruce Willisowi przyniosła rola Davida Addisona Jr. w serialu Moonlighting (1985-1989), za którą zdobył Złoty Glob i nagrodę Emmy. W filmowym świecie najszerzej znany jest jako nieugięty policjant John McClane z Die Hard (1988), a także jego sequeli do 2013 roku. W jego dorobku znalazły się również m.in. Pulp Fiction (1994), Twelve Monkeys (1995), The Fifth Element (1997), Armageddon (1998) oraz The Sixth Sense (1999) – filmy, które ugruntowały jego status ikony kina.
W kolejnych dekadach grał również w komediach (Unbreakable, The Whole Nine Yards), science-fiction (Looper), a także adaptacjach komiksów (Red, Sin City). Pomimo spadku formy w ostatnich latach kariery i wielu niskobudżetowych produkcji direct-to-video, jego dziedzictwo nadal zachwyca kolejne pokolenia widzów.
„Szklana pułapka” – rola, która stworzyła legendę
Przełomowym momentem w karierze Willisa była rola Johna McClane’a w filmie „Szklana pułapka” (Die Hard, 1988). Postać nowojorskiego policjanta, który samotnie stawia czoła terrorystom w wieżowcu Nakatomi Plaza, uczyniła z niego gwiazdę światowego formatu. McClane nie był superbohaterem w stylu lat 80., lecz zwykłym facetem z ciętym językiem i niebywałą determinacją. Rola ta zdefiniowała nowy typ bohatera kina akcji – ludzkiego, sarkastycznego, zmęczonego, ale niezłomnego. Film doczekał się kilku kontynuacji, a Bruce Willis przez lata pozostawał twarzą tej kultowej serii.
Willis nie ograniczał się do jednego gatunku – potrafił zagrać zarówno dramatycznie, jak i z dużym dystansem do siebie, co czyniło go niezwykle wszechstronnym aktorem.
Życie rodzinne – miłość, dzieci i relacje
W 1987 roku Bruce poślubił aktorkę Demi Moore, z którą ma trzy córki: Rumer (1988), Scout (1991) i Tallulah (1994). Po rozwodzie w 2000 roku pozostała między nimi wyjątkowa, przyjacielska relacja – Moore oraz jej późniejszy partner Ashton Kutcher uczestniczyli w życiu Willisów jako rodzina. W 2009 roku Bruce ożenił się z modelką Emma Heming, z którą ma kolejne dwie córki – Mabel (2012) i Evelyn (2014).
Na zdjęciu z córką Tallulah; źródło: youtube.com
Demi Moore i Emma Heming pozostają blisko Bruce’a i wspierają rodzinę w trudnym czasie. Jego córka Tallulah otwarcie opisała, jak rozpoznawała zmiany związane z chorobą, a Emma stała się aktywistką wspierającą osoby z demencją.
Choroba i życie po karierze
W marcu 2022 roku Bruce ogłosił zakończenie kariery aktorskiej z powodu afazji – zaburzenia językowego, które utrudnia komunikację. Rok później rodzina ujawniła, że przyczyną jest frontotemporalna demencja (FTD) – rzadka i postępująca choroba neurologiczna. Choroba szybko postępuje: według doniesień z 2025 roku Bruce nie komunikuje się werbalnie, ma trudności z chodzeniem i pamięcią, a jego funkcje poznawcze są zredukowane do minimum.
Tallulah podkreślała, że mimo choroby nadal odczuwa obecność ojca i widzi w nim miłość. Reżyser The Sixth Sense opisał, że Bruce jest rozpoznawalny emocjonalnie i „reszta” nadal z nim trwa – mimo dramatycznych ograniczeń – co ma ogromne znaczenie dla świadomości choroby i wsparcia rodzinnego.
Nagrody i dziedzictwo
Bruce Willis zdobył Złoty Glob, dwa Primetime Emmy i dwa People’s Choice Awards. W 2006 roku otrzymał swoją gwiazdę na Hollywood Walk of Fame, a jego filmy zgromadziły ponad 3 miliardy USD w samych tylko kinach amerykańskich. Był drugim najwyżej zarabiającym aktorem kina akcji w latach 90.–2000.
Bruce Willis to postać kultowa – od skromnego początku w Nowym Jorku po status gwiazdy światowego kina. Jego role na stałe wpisały się w historię popkultury. Mimo że choroba Frontotemporal Dementia odebrała mu zdolność do pracy i podstawową komunikację, jego rodzina postanowiła przekuć ból w świadomość – wspierając kobiety i rodziny opiekujące się osobą z FTD. Dzisiaj to historia o miłości, sile rodzinnej i przemijaniu, której znakiem jest opowieść, która trwa i inspiruje.